बालकवी ( त्र्यंबक बापुजी ठोंबरे ) ह्यांची ही प्रसिद्ध कविता
श्रावण मासी हर्ष मानसी हिरवळ दाटे चोहीकडे
क्षणात येते सरसर शिरवे क्षणात फिरुनी उन पडे
वरती बघता इंद्रधनुचा गोफ दुहेरी विणलासे
मंगल तोरण काय बांधले नभोमंडपी कुणी भासे
झालासा सूर्यास्त वाटतो सांज अहाहा तो उघडे
तरू शिखरांवर, उंच घरांवर पिवळे पिवळे उन पडे
उठती वरती जलदांवरती अनंत संध्याराग पहा
पूर्ण नभावर होय रेखिले सुंदरतेचे रूप महा
बलाकमाला उडता भासे कल्पसुमांची माळचि ते
उतरुनी येती अवनीवरती ग्रहगोलाची की एकमते
फडफड करून भिजले अपुले पंख पाखरे सावरती
सुंदर हरणी हिरव्या कुरणी निजबाळांसह बागडती
खिल्लारे ही चरती रानी गोपही गाणी गात फिरे
मंजूळ पावा गाई तयांचा श्रावण महिमा एकसुरे
सुवर्ण चंपक फुलला विपिनी रम्य केवडा दरवळला
पारिजातहि बघता भामारोष मनीचा मावळला
सुंदर परडी घेउनी हाती पुरोपकंठी शुद्धमती
सुंदर बाला त्या फुलमाला रम्य फुले पत्री खुडती
देवदर्शना निघती ललना हर्ष माईना हृदयात
वदनी त्यांच्या वाचून घ्यावे श्रावणमहिन्याचे गीत
Today's calligraphic tribute to Poet Balkavi ( Trymbak Bapuji Thombare)
