कवयित्री माधवी भट ह्यांची कविता
उन्हं उतरणीला आली
की घराकडे ओढीने
परतणा-या गायींसारखी
मी
तुझ्या ओढीने
त्या उतरत्या पाय-यांच्या
खोल विहिरीशी येते !
एका गडद संध्याकाळी
त्या विहिरीत उतरताना मी
तुला पाहिलं होतं
परतताना मात्र कधीच पाहिलं नाही .
त्याच हिरव्या ओल्या अंधारात
मी कध्धीची वाट बघतेय तुझी
. . . .
या तो तुम आ जाओ
या मुझे बुला लो !
A calligraphic tribute to Poetess Madhavi Bhat.
No comments:
Post a Comment