Calligraphy-18.03.2014

मोघे सर,
तसे गेल्या दोन वर्षात आपण कायमच भेटत गेलो… virtually … 
poetsudheer@yahoo.com वरून येणाऱ्या ई मेल्स मधुन… प्रोत्साहन देणारे शब्दातून...
आपल्या काव्यसंग्रहातील, कवितांची विरचना, आपण निश्चित कांही विचाराने केली होती आणि ती तू तुझ्या अक्षरातून सांभाळलीस ह्या कौतुकाने माझ्या घरी सही करून पाठवलेल्या काव्यसंग्रहातून …
कुमार गोखले ह्यांच्याशी फोनवर बोलता बोलता , मी तिथे आहे हे कळल्यावर भेटूया रे …. आपण ह्या आधी कधी भेटलोय ना ..अशा संवादातून

होय सर ,,,,, आपण भेटलो होतो… १९९० साली …. कर्वे रोडवरच्या आपल्या ऑफिस मध्ये ,, सांगलीहून कुणीतरी एक मुलगा ,आपले अक्षर घेण्यासाठी आलाय हे कळल्यावर , आपला गाववाला आपल्याला भेटायला आला ह्याचे अप्रूप जास्त … पुराणातल्या गोष्टीत देव प्रसन्न झाल्यावर भक्त काहीतरी मागतो , मग परत देव त्यावर हसून दुसरे काहीतरी माग असे म्हणतो अशी कुठलीतरी गोष्ट ऐकलेली … तसच काहीसे …. बोल ,तुझ्या ह्या अक्षर संग्रहासाठी काय लिहून देवू …. असे म्हटल्यावर माझ्याच मनात गोंधळ … काय मागावे …इतकी गीते … इतक्या कविता … मी म्हटलं … सर, सखी मंद झाल्या ?…. हसत हसत नकार देत म्हणालात … दुसरे काहीतरी लिहितो … परिचीत शब्द नकोत … वेगळ काहीतरी लिहितो…

परवा वैकुंठ मध्ये अंतिम दर्शन घेताना , जवळ सुरु असलेले ऋग्वेदातील … भगवदगीतेच्या दुसऱ्या अध्यायातील श्लोक कानी पडत होते … मला मात्र आठवत राहिलात ते तुम्ही २४ वर्षापूर्वी माझ्यासाठी लिहून दिलेल्या कवितेतून ...

ह्या नि:शब्दांच्या आड
कुजिते कसली?

पानांच्या रेषांतुनी
भाकिते कुठली ?

होशील एकटा तू देहाच्या पैल

सोबतीस तेथे
कविता फक्त असेल

A calligraphic tribute to Poet Sudheer Moghe