कवयित्री कविता महाजन ह्यांनी अनुवादित केलेली कविता
( मूळ हिंदी कविता : श्री आशुतोष दुबे )
घरातल्या किड्याकिटकांना गिळत राहण्याला उबगलेली
ही पाल
आता आकाशाला घराचं छत समजून
तिथं न जाणे कुणासाठी दबा धरून बसली आहे
चांदण्या थरथरताहेत
चंद्र गपगुमान
घाबरलेला सूर्य पश्चिमेकडे फरार होतोय
धरतीवर जरा तिरकीशी पडते आहे
वर उलट्या पावलांनी चालणार्‍या पालीची दैत्याकार सावली
आकाशात घातवेळ आहे आत्ता
धरतीवर घातवेळीची सावली.
A calligraphic tribute to Poetess Kavita Mahajan and Ashutosh Dubey
No comments:
Post a Comment